boyle bir manzaraya, boyle renklere dur diyemedim. kendimi alamadim. bakmaya da doyamadim. raki demisken de soyle diyebilirim: bazi mekanlar vardir mezeye gerek duymaz.tabi bir yandan da guzelim gocek koylarinda gecen sessiz aksamlari, motor sesi olmadan yapilan seyirleri hatirlatiyor. hele oyle havalar vardir ki, seyirdeyken teknenin onunde durup ileri dogru baktiginizda bir renk cumbusunun gozlerinizden duygulariniza aktigini hissedersiniz. bazen huzur, bazen tedirginlik, bazen gizem, bazen butunun parcasi...
2 yorum:
merhabalar mustafa hoca,
hayırlı olsun
sağol gimli kardeşim.
tabi bizim çengelköy'ümüz yok, bu resimlerle idare ediyoruz
Yorum Gönder