11 Kasım 2007

kalıp dışı insanlar

belki kötü bir özellik olabilir ama toplu taşıtlarda insanları gözlemlemeyi, nasıl bir hayatları olduğunu tahmin etmeyi seviyorum. geçen metroyla kızılay'a gidiyorum. kalıp dışı biri beni çok şaşırttı. bu adam elindeki dolu poşeti benim yanımdaki köşeye bıraktı ve yanıma oturdu. elemanın üzerinde cepleri yırtık, toz içinde siyah bir kumaş pantolon var, uzerinde de o pantolonla takım olan bir ceket, ceketin içinde örgü süveter, başında da beresi. elleri kocaman ve nasır içinde. heralde inşaat işçisi diye düşünüyorum. yanıma oturdu. cebinden çıkardığı cep telefonunu görünce bir şaşırdım. cep bilgisayarı olarak kullanılan sony p910 (resmi yana koydum) çıktı cebinden. içimden "niye bu telefonu almış ki?" diye soruyorum. derken telefon ekranına dokunmak için özel kalem kısmına sıkıştırdığı kibrit çöpünü kullandığını gördüm. vay be süper, eğer ben de kaybedersem gidip orjinal kalemi almama gerek yok böyle kullanabilirim dedim. sonra cep telefonunda satranç açtı ve yol boyu oynadı. ben öyle baka kaldım, merak ettim, saygı duydum.

Hiç yorum yok: