16 Nisan 2009

avatardan utanç, öfke ve gurur üzerine


avatar deyi bir cizgifilm var. butun bolumleri bitirdim, bazilarini 4 kere falan izlemisimdir. hala da denk geldikce izlerim. bir bolumde ofke ve utanc iliskisi ile ilgili bir konusma vardi. sizlerle avatarda gecen diyalogu paylasiyorum.

(iroh zukoya yildirim yaratmayi ogretiyor. zuko yildirim yaratmaya calisiyor)
zuko: neden yapamiyorum? yildirim olusacagina, hep yuzumde patliyor. tipki, yaptigim her seyde her zaman oldugu gibi.

iroh: ben de bunun olabileceginden korkuyordum. icindeki kargasayi halletmeden, yildirima soz geciremezsin.

zuko: ne kargasasi?

iroh: zuko, eger icindeki ofkeyi disari atmak istiyorsan utanc duygusundan da kurtulmalisin.

zuko: utanc duymuyorum, her zaman oldugu gibi gururluyum.

iroh: prens zuko, gurur utancin zitti degildir, fakat kaynagidir. utanc duygusunun panzehiri sadece tevazudur.

hepinize avatari tavsiye ederim. biz cocukken voltran vardi. onun yerine avatar olsaydi birseyler farkli olabilirdi.

Hiç yorum yok: