21 Ekim 2007

mulholland drive

mulholland drive'ı çok duymuştum. bazıları hiç sevmemişti. bazıları da hayatımın filmi falan demişti. biraz tedirgin bir şekilde izlemeye başladım. filmden en çok aklımda kalan iki muhteşem kadının muhteşem oyunculukları. alışık olduğum zaman kavramıyla filmi anlayamıyorum. sonra farkettim ki stephen hawking'in de değindiği paralel evrenler mantığıyla açıklanabilir. bu teoriye göre parallel evrenler var. biz bu evrenlerin hepsinde bir hayat yaşıyoruz. bir evrende aşk yaşayan insanlar başka bir evrende karşılaştıklarında ilk görüşte aşk yaşayabilirler falan filan. bu filmde sanki bu yapılmış. watts ile harring bir evrende sorunlu bir aşk yaşıyorlar. bu aşk watts'ın intiharıyla sonlanıyor. sonra evrenler kesişmesi mi ne oluyorsa artık, başka bir evrende watts ve harring karşılaşıyorlar. zaten ilk karşılaşmalarından itibaren aralarında bir çekim var. yalnız bu evrende ilişki kötüye sarmasın diye bazı tanrısal güçler müdahale ediyor. her neyse oyunculukları ve sahneleriyle güzel bir film olmakla beraber, senaryosu ve konusu beni pek sarmadı. hayatımın filmi diye niteleyen birine sorayım ben niye öyle diye.

4 yorum:

Adsız dedi ki...

ben sana bir ara anlatirim niye hayatimin filmi diye.
annamissin ooolum

yavasyavas dedi ki...

esracım annadın diyon da neyi anladım. yani anladığım şey olsa ne olur olmasa ne olur. sen anlatacan bakalım belki o zaman anlarım.

Adsız dedi ki...

şaka bir yana, zaten "bilinçle" anlaşılacak bir film olmadığını lynch kendisi de söylüyor. daha doğrusu "ben de bu filmde esrarlı olarak görünen şeyleri bilinçli olarak yapmadım, dolayısıyla esrarını çözmeye çalışmak beyhude bir çabadır" manasına gelecek şeyler söylüyordu kendisi de yanlış hatırlamıyorsam. daha çok birşeylerin hissedileceği bir film bence. http://www.mulholland-drive.net
diye bir site buldum şimdi, orada enteresan beyin egzersizleri olabilir

Unknown dedi ki...

Bugüne kadar çok film izlememden mi
ukalalık yapıyorum bilemiyorum.Ama
bu film hakkında bu kadar anlamadım
denmesinin nedeni cidden ben anlayamadım. Biraz dikkat ve filmin
içine girerek anlamak çok basit.
Öncelikli oyuncuların müthiş bir performans gösterdiklerini, ve bu filmin tamamiyle psikolojik bir film olduğunu söylesem bana kızmazsınız sanırım. Arkadaşlar filmin ilk yarısı
tamamen hayal dünyasında geçmektedir.
İkinci kısmında ise gerçek olayları görmekteyiz. Yani kadının müthiş hayal gücünün içinde dolaşıyorsunuz ordaki her adamın ,kadının ve ismin aslında gerçek hayatta kadın dibe vurmuşken gördüğü önemsiz detaylar olduğunu anlıyorsunuz. Bu kadar basit...