20 Ocak 2008

ah şu ameleler

geçen ev taşıdık. bu yeni evin heyecanları bende kalsın. evi taşırken bir daha şahit oldum ki bu amele milletine yumuşak davranmayacaksın. karşıdaki de insandır, duyguları vardır, aşağılamak yanlıştır gibi düşüncelerle yumuşak davrandığında, hemen şımarıp tepene çıkıyorlar. bu insan grubunun birçok sefer bana yansıyan özellikleri hiç güzel değil. benimle konuşurken nasıl fazla para koparırım diye kurnazlık yapıp duruyorlar. ben onlara kötü davranmadığımda onlar hem eşyaları kötü taşımaya başlıyorlar hem de benden faydalanmak için yüzsüzleşmeye başlıyorlar. biliyorum tabi ki bu insanların da aileleri, sevgileri, fedekarlıkları... vardır. bu hale gelmelerinde sosyo-ekonomik nedenler vardır. mesela kazancı insan gibi yaşamaya yetmemektedir. ayrıyeten çocukken dayak yemiştir. okulda dayak yemiştir. askerde dayak yemiştir. dolayısı ile dayak yemediğinde şımarabilmektedir.

demem o ki bu insanlarla bir iş yapacaksan, mesafeli ve sert davranacaksın. belki de ben sert olmadan kendi çıkarımı koruyabileceğim bir yol bulamadım.

Hiç yorum yok: