6 Temmuz 2008

yerdeniz büyücüsü - büyümek

ursula'nın her kitabı beni ayrı ayrı etkiliyor. istanbul'a gidip gelirken yolda yerdeniz büyücüsü'nü okudum. bir çırpıda bitti kitap. ged ile beraber büyüdüğümü hissettim. onun hayatındaki dönüm noktalarını kendi hayatımda aradım. tam da şimdilerde büyüdüğümü hissediyordum. "insan davranışları ile insan olurmuş". büyümenin bu kitapta vurgulanan en önemli yanı davranışlarımızın kontrolünü gurura, hırsa, açgözlülüğe, duygu sömürüsüne, tatlı dile, acıya bırakmamak. bunun dışında saygı duymak hem de bütün canlılara, bütünleşmek hem de karanlık yanınla, mecbur kalmadıkça izinsiz müdahale etmemek hem de bütün canlılarıyla beraber evrene... kitaptan bir alıntıyı buraya aktarayım:
Ged, ne kaybetmiş ne de kazanmıştı, ama kendi ölümünün gölgesini, kendi ismiyle adlandırarak, kendisini bütünlemişti; tam bir insan olmuştu: Tüm kişiliğinin bilincinde olan, kendisinden başka hiçbir güç tarafından kullanılamayacak veya ele geçirilemeyecek, o yüzden de hayatını hayattan yana yaşayacak, hiçbir zaman yıkım, acı, nefret ve karanlığın hizmetine girmeyecek bir insan.

arkadaş deniz'in dediği gibi 10 sene gecikme ile başladık bu kitaplara. ne güzel ki başladık.

6 yorum:

yalın dedi ki...

benim de cok sevdigim bi yazar. yerdeniz kitaplari kismen masalsi, ama gercek hayata baglamissin bi yerden helal olsun. baska bazi kitaplarinda dolayli yolla kapitalizm, irkcilik gibi konulari da elestiriyor. Mulksuzler en unlu kitabi galiba, komunist bir utopya var orda. Cinsiyetle ilgili de zamana gore cinsiyet degistiren insanlarin oldugu bir dunya anlatan bir kitabi var. Bayag kalip kirici ufuk acici.

oyluuu dedi ki...

ne guzel demissin yorumunda, "saygı duymak hem de bütün canlılara, bütünleşmek hem de karanlık yanınla, mecbur kalmadıkça izinsiz müdahale etmemek hem de bütün canlılarıyla beraber evrene"
keske hepimiz bu satirlari okuyup, anlik yorumlayip gecmesekte cuvsldizi kendimize batirsak kimi zaman gercekten yazdigimiz gibi davranabiliyormuyuz gibi sorgulasak ve de en onemlisi zararin bir yerinden donunce kar edecegini bilsek ozumsesek, sonrasi nasil da guc oluyor keske farketsek di mi ispir? donup aynalara baksak, ve desek ki keske ben ona saygi duyuyorum hem de tum karanlik yanlariyla ama kendim icin diyebilirimki nerdeeee bende o yurek...

tehanu dedi ki...

ispirim, demissin ya ben de buyudum GED ile birlikte, ben de okudugumda bunu hissetmistim. belki de bu yuzden sadece bu kitaplarin tadi damagimdan hic gitmedi.
Ged'in yolculugu, kadim lisan, gercek isim, ejderhalar... muhtesem bir kurgu ve dil..
simdi bu kitabin disindakileri yazip senin keyfini kacirmak istemiyorum. ama bu konuda uzun uzun konusmak da istiyor gonul.
of cok canim cekti :)

Turuncu Gezegen dedi ki...

senin yorumunu okuyunca sanki yeniden tanımlayabileceğim gibi geldi kendimi.. biliyorum bir mucize yaratmaz benim için ama hemen alıp okuyorum ve sonra da yorumumu seninle paylaşıyorum :)

luleli dedi ki...

"saygı duymak hem de bütün canlılara, bütünleşmek hem de karanlık yanınla, mecbur kalmadıkça izinsiz müdahale etmemek hem de bütün canlılarıyla beraber evrene"

tuylerim diken diken oldu... :) Mulksuzler'den sonra akicilikla ilgili onyargim vardi Ursula Leguin'e karsi ama sanirim tekrar okumaya baslayacagim...

ozzeybek dedi ki...

Yorum yazmak icin hem bu kadar istekli olmamı ama bu kadar zorlanmamı anlayamıyorum:) Sanırım bahsedeceğim şeyler bende hissettirdikleri o yüzden zorlanıyorum. Kitabı bitirdikten sonra ilk gunlerde Ged gibi buyurken hatalar yaptığımı hissettim. O kadar guzel bir dille anlatmış ki buyumeyi kendimin hala buyumeyen yanlarımı farkettim. Sonra korktum. Buyuyememis olmaktan utandim. Kactim. Agladim. Sonra kacmamaya karar verdim. Beni saran korkuların üzerine gittim. Yuzlestim, adını koydum. Karsisinda durdum karanlik yanimin. Ve buyudugumu hissettim. Kendimi bir kahraman gibi hissettim.
Mustafanin baskisiyla:) okudugum bu kitap benim icin yasam, korkular, uzlasma ve buyumeyle ilgili bir donum noktasi oldu diyebilirim. Eyvallah mispirim...